“Het viel me op dat het team zo leuk was”

08 augustus 2018

Eind 2016 lag de zus van Zehra Yanik zes weken in het Haga Juliana Geboortecentrum (HJGC) in verband met zwangerschapsvergiftiging. Dat gaf de toen 21-jarige Zehra - zelf in opleiding tot obstetrieverpleegkundige in Rotterdam - de kans om tijdens de bezoekjes aan haar zus Zuhal eens uitgebreid rond te kijken in het HJGC. En dat bleef niet zonder gevolgen …

"Ik werkte al als verpleegkundige in het Erasmus MC en deed daar een opleiding tot obstetrieverpleegkundige in het Sophia Kinderziekenhuis", vertelt de nu 23-jarige Zehra. "Een obstetrieverpleegkundige is gespecialiseerd in de zorg rondom zwangerschap, bevalling en kraamtijd. Toen Zuhal werd opgenomen vanwege zwangerschapsvergiftiging, gaf mij dat de kans om eens heel goed rond te kijken in het HJGC. Het viel me op dat het team zo leuk was. De artsen en verpleegkundigen die op de kamer kwamen, waren allemaal heel verschillend maar hadden toch een prettige omgang met elkaar. Ik merkte ook dat iedereen hetzelfde tegen ons zei en dat de protocollen nauwgezet gevolgd werden. Dat gaf me een goed gevoel. En iedereen was hier heel vrolijk! In het Erasmus was de werkdruk hoger; je merkte soms dat collega's daardoor geen tijd voor elkaar hadden en dat had invloed op de werksfeer."

Een schaal hoger

Hoewel Zehra op dat moment nog midden in haar opleiding zat, veroverde het HJGC een plekje in haar hart. "Ik woon zelf in Den Haag en ik was stiekem al een beetje in Den Haag aan het rondkijken naar banen. In bijna elk ziekenhuis is er een tekort aan obstetrieverpleegkundigen, dus ik zou waarschijnlijk overal terechtkunnen. Maar het HJGC sprak me erg aan: zo'n mooi nieuw ziekenhuis! En de afdeling zag er netjes uit, met een goede uitstraling en sfeer. Wat ik ook fijn vind, is dat er hier eenpersoonskamers zijn. Zo is er privacy voor de patiënt. Ideaal! Toen ik bijna klaar was met mijn opleiding, heb ik hier direct gesolliciteerd op de afdeling Gynaecologie/Verloskunde. En dat terwijl ik in een nabijgelegen ziekenhuis een schaal hoger zou krijgen voor dezelfde functie! Maar daar sprak de sfeer me niet aan. In december 2017 ben ik hier aangenomen en in maart 2018 ben ik in het JKZ begonnen."

Echt welkom

In het Erasmus vonden Zehra's collega's het wel jammer dat ze direct na haar opleiding vertrok. "Maar ze begrepen het wel", relativeert Zehra. "Ik woon immers in Den Haag! De eerste twee maanden in het HJGC heb ik wel heimwee gehad. Ik miste mijn collega's in Rotterdam met wie ik bijna vier jaar had samengewerkt. Het team is hier heel groot, het duurde even voordat ik mijn plekje gevonden had. Mijn collega's in het HJGC merkten dat en hebben me laten voelen dat ik echt welkom was. Dat heeft me erdoorheen gesleept. Ik voel me hier nu steeds meer thuis! Ook het werk zelf bevalt me. Het scheelt dat ik gespecialiseerd ben: ik kon al heel snel zelfstandig aan de slag. Bij spoed kan ik goed handelen en dat geeft me zelfvertrouwen."

Hoe gaat het nu met Zehra's zus? "Met Zuhal gaat het goed! Zij is op 6 december 2016 bevallen van een zoon, Ömer. Hij wordt dit jaar alweer twee! De bevalling is ook in het HJGC gebeurd; het werd uiteindelijk een keizersnede. Maar het gaat nu geweldig met hen; ze zijn allebei heel gezond!"

Naar het overzicht